خانه ی دوست هسته علمی ادبیات دانشگاه مازندران
| ||
|
امیر عبدیان (این شاعر کرد زبان اولین سروده فارسی خود را در همایش برایمان خواند و آن را به تنها آرزوی زندگی خود تقدیم نمود.) زبانم را نمی دانی و لیک٬ من آشنایم با زبان تو به هر در می زنم شاید٬ ببینی تو نهانم را ولی افسوس نمی بینی نمی دانی نمی دانی در آن لحظه که سرشار از سکوتم من زبانم همچنان جاریست. نمی دانی در ان لحظه که سرشار از هیاهویم سخن گفتن چو خندیدن برای من اجباریست نخواهم گفت سلیمان شو زبان بلبلان آموز نمی خواهم که لبخند از لبان تو به جرم یادگیری زبان من شود مفروض گل نازم بخند٬ گل باش سلیمانم٬زبانت را می دانم... نظرات شما عزیزان: [ چهار شنبه 16 فروردين 1391
] [ 12:45 ] [ amir ] |
|
[ طراح قالب : پیچک ] [ Weblog Themes By : Pichak.net ] |